Isoleren van de kruipruimte
De kruipruimte van onze woningen heeft een tweeërlei functie: als eerste vormt ze een barrière tussen de vochtige bodem en de woonvloer en is het een mooie ruimte om leidingwerk op zo’n manier weg te werken dat je er toch nog bij kan. Gemiddeld hebben kruipruimtes een hoogte van 70-80 cm en wordt ze belucht middels ventilatiegaten in de gevel.
Niet altijd is beluchten afdoende om optrekkend vocht tegen te gaan en door frequent ventileren haal je tevens ook een klap koude naar binnen. Heb je te daarnaast te maken met een hoog grondwaterpeil onder het huis kan je ventileren wat je wil, drogen zal het nooit. Het gevolg is dat de energiekosten omhoog gaan doordat het je het binnenklimaat als onaangenaam ervaart.
De isolatiemogelijkheden
De manier waarop de kruipruimte het best geïsoleerd kan worden hangt af van de hoogte. In moeilijke of niet toegankelijke kruipkelders wordt er vaak een laag PURschuim tegen de onderkant van de woonvloer aangespoten. Het maakt in deze niet uit of de vloer van hout of beton is. Als extra maatregel wordt de onderbodem dan vaak afgedekt met een zeil om de condensvorming te stoppen.
In ruimten die voldoen aan bepaalde hoogtevoorwaarden kunnen door middel van het storten van een laag schelpen, isoparels of thermochips zeer bevredigende resultaten worden behaald. Wanneer er zich een laag grondwater in de kruipruimte bevindt wordt er vaak voor schelpen gekozen alhoewel ook parels mogelijk zijn. Een en ander is afhankelijk van budget en persoonlijke voorkeur.
Te behalen rendement
Met een goed geïsoleerde kruipruimte zal de vloer minder koud aanvoelen waardoor het huis langer op temperatuur blijft en ook van ondefinieerbare vochtgeurtjes ben je voorgoed verlost. Doordat het leefklimaat prettiger gaan aanvoelen zal je minder gaan stoken. Gemiddeld kan je er een energiebesparing van 10-15% mee behalen.
